Het is niet goed in dromen te blijven hangen en het leven te vergeten, (uit Harry Potter en de steen der wijzen) zelfs al zijn die dromen nog zo mooi en doet het leven elke dag iets meer pijn. Als je telkens weer je toevlucht zoekt in dromen, verleer je de hardheid van het werkelijke te verdragen. Stil aan zak je verder en verder, tot dromen niet meer volstaan en dan, wordt je door de hardheid van de dagelijkse realiteit genadeloos verpletterd.

Novemberstormen

Door wind en door regen door bliksem en donder
Volstrekt zich het grote natuurlijke wonder
Dat bomen doet kalen novembermaand door
De huilende winden van het herfstekoor
Dat vriezen doet kraken en misten verdwaalt
Het grote mysterie dat weer verhaald
De boden bazuinen weldra de troning
Van zijnen majesteit Winter den Koning.

Ontwaken

Bij het horen van je stem denk ik aan het heel zachte ruisen in de nacht van de bomen en van het gras.
Het laat de zachtheid van je woorden heel diep in mijn hoofd verzinken en brengt mij helemaal tot rust
Ik denk dat dit echte liefde is.
Je zachte neuriën bij 't ontwaken laat mijn dromen niet verstoren.
Elk ontwaken naast jou is een droom.
"Ik Hou van je" zou ik willen zegen, maar ik durf je niet te storen want ik wil het einde horen van je neuriende lied, al wou ik dat er aan dat zachte goven van je lieve stem nooit een einde kwam en we eeuwig konden dromen.
Zachtjes streel ik door je haren op het ritme van je lied dat mee golft over de baren van onze liefde.

Anneleentje

Het was December, putje winter
Toen ik besloot om te gaan rennen
Maar dat rennen viel me tegen
Geen fisiek dus ook geen zegen
't Is bij wandelen gebleven
Door het koude winterland
Ineens kwam daar uit het niets
Anneleentje op haar fietst
En werd het lente in men hart
Ik rende naar de horizon
Over een veld van duizend bloemen
Tot ik mijn naam hoorde vernoemen
Plots stond ik weer in December
Nooit zou ik hebben gedacht
Dat zelfs het bijten van de wind
Vervaagt door de stem van een kind
Dat gewoon goeie morgen zegt
En daarna snel de hoek om fietst
Ik ben met de lente in mijn hart
Die dag een nieuw leven gestart
Mijn hoofd was plots weer vol iedeën
En mijn hart vol nieuwe hoop
Zomaar zonder wikken wegen
Van een kind terug gekregen.

Alles of Niets

Ik heb een huis en een WC
Een stereo en TV
Een geest als huis dier
En een koelkast vol bier
Ik heb boeken en Cd 's
ik heb cassettes en LP's
maar als ik het wil
blijft gewoon alles stil

Ik heb alles
alles wat ik wil
behalve dat,

Ik heb werk elke dag
ik schreeuw of ik lach
ik dans in het rond
of ik kruip over de grond
waneer ik maar wil
of ik hou me doodstil

Ik heb alles
alles wat ik wil
behalve dat

Ik heb een gitaar maak muziek
en ben bijna nooit ziek
en als ik zin heb ga ik uit
of ik staar wat door de ruit
Ik ben vrij als de wind
wat je er ook van vindt

Ik heb alles
alles wat ik wil
behalve dat

want..

Ik kom thuis heel alleen
zonder zorgen aan mijn been
niemand vraagt hoe het was
ik zie alleen een ouwe jas
ik heb alles wat ik wil
en toch blijft het stil

ik grijp naar een fles bier
zet de deur op een kier
en ik zing ik roep ik tier ik gier
Ik heb alles, alles, alles wat ik wil
en toch niets niets en ik heb een leeg hoofd
ik heb niets niets ach de heer zij geloofd
Ik heb alles
alles wat ik wil
behalve dat

De Hoed van Jan staat meer op de kast
dan op zijn hoofd want dat staat wat schuin
En hij houdt ook niet zo van die last
En, bovendien is hij ook nog bruin
zegt hij steeds wanneer ik hem vragen durf
waarom zijn hoed eigenlijk wel
meer staat op de kast dan op zijn turf
Het is een risico, dat vragen, maar soms meer een spel
En zo blijft hij daar staan , die hoed van Jan
Hij wordt al wat grijs, Jan en de hoed.
van het stof, de hoed en Jan van de tijd dat kan
op een foto als hij voor het laatst die hoed op doet.

"Soms dienen gedachten tot niets, mijmerend over de grootste onzin blijft de tijd voorbijgaan, alsof onze hersens ons willen behoeden tegen een leegte die nog onzinniger is."

Het Leven is een Liedje
Dat eerst geschreven en dan gezongen wordt
Maar of het mooi klinkt
hangt enkel af hoe je het lied je zingt

Invictus

Hoog verheven stond gij daar
O held van al wat leeft
in strijd en slag hebt gij voorwaar
Nooit voor de dood gebeefd
De strijd was het leven
en het leven de strijd
Immer met de kin geheven
steeds even toegeweid
Jij was de onverslagen krijger
Nooit of nimmer ging je neer
Tot op een dag in wild gestijger
Je hart begaf het heer

In het Oosten verschijnt de zon, verdoken tussen de ochtend nevels en wijst ons tegen de middag de richting van de koude zuidpool waarna onder te gaan in het Wilde westen, om dan weer bij het aanbreken van een volgende dag in het oosten te verschijnen.
En nooit, nooit verschijnd ze in het Noorden. Het rij k der verdoemden en duivels, Satan en zijn demonen, vergeten door de tijd en vervloekt door het lich dat schuwen en mijden als de pest.
Of is daar helemaal niets dan wat rotsen en stenen, getuigend van een jarenlange vruchtenloosheid.
Door de wind uitgeschuurde kunstwerken die grillig af steken tegen een donkere schemerige hemel.
Of is er enkel water, niets dan zoute golvende baren, bodemloos en arm.
Of een heel grootr woud met bomen, hoger dan de hoogste kerktortens, en en breder dan de breedste weg naar eender welke hoofdstad en bladeren zo groot als oosterse tapijten.
Of is daar het rijk der duizend burchten en kastelen, waar koningen regeren en ridders strijden in grootse toernooien om de hand van een prinses in een licht satijnen gewaad.
Of is daar het land van de eeuwige liefde na de dood.
Daar waar de Zon nooit staat..

Lachend loopt ze over straat
In mijn richting treesje het mongooltje
En ze praat als een volwassene over
Felix de kat en dat ze blij is me te zien

Licht trillend zet ze haar kopje thee aan d'r mond
In haar gerimpelde oude gezicht haar glunderende kraaltjes
En ze blaast wat want hij is te heet en ach ja, het was geen
Fantasie maar dromen van vroeger, toen was het beter.

Langzaam liep het kind
Iedere dag weer naar school
En dat is nu veranderd
Fietsje rijden gaat veel sneller

Lief zijn wil ik ook voor jou
"Ik hou van je " zeggen
En dan heel snel
Flits een zoen

Layla - E. Clapton

De glazen klinken in de lege kroeg
Je naam slaat heel hard door mijn hoofd
We hebben nog een leven lang voor de boeg
Dat hebben we elkaar toch beloofd

Layla, je kreeg me op men knieën
Layla, en dat nachts na drieën
Layla, schat moet ik nog harder smeken ..

De kroeg gaat sluiten en het licht gaat uit
Ik wankel tastend naar de deur
Ik zie het motregenen door de ruit
En voel de dagelijkse sleur

Layla, je kreeg me op men knieën
Layla, en dat nachts na drieën
Layla, schat moet ik nog harder smeken ..

Ik loop hier straal bezopen door de straat
Men benen slepen me naar huis
Ik weet dat alles dronken beter gaat
Ik voel me kleiner als een muis

Layla, je kreeg me op men knieën
Layla, en dat nachts na drieën
Layla, schat moet ik nog harder smeken ..

De deur zwaait open en daar sta je dan
Het mooiste schepsel hier op aard
Mijn hart klopt sneller tot ’t niet sneller meer kan
De woorden komen als ik ben bedaard

Layla, je kreeg me op men knieën
Layla, en dat nachts na drieën
Layla, schat moet ik nog harder smeken ..
Layla, schat wil jij men liefste zijn..

Vrij naar E. Clapton
J. E. M.

Ik heb voor het laatst een whisky gedronken
Ik heb voor het laatst met mijn vrienden geklonken
Ik ging voor het laatst naar café De Rambol
Mij zie je niet meer in dat duistere hol

Ik heb de helft van mijn leven versleten
Al lallend en kwallend bij dronkaards gezeten
Met louw flets bier niet eens zonder kol
Mij zie je niet meer in café De Rambol

Ik vond er de liefde ik vond er het leven
Ik heb haar daar voor ‘t eerst een kus gegeven
Ik dronk er met vrienden wat was het een lol
Maar loop naar de pomp vuile rotte Rambol

De een is er altijd iets meer dan de ander
Je naam besmeurd met bloed en waterlander
Mij zie je niet meer in dat duistere Hol
Ik ging voor het laatst naar café De Rambol

Elke gelijkenis met bestaande zou wel eens niet toevallig kunnen zijn,Maar voor het zelfde geld.... u hoeft zich niet aangesproken te voelen.

J. E. M.

Vader

Een vrolijke lentebries vloog langs het raam
En nam je mee naar de overkant
Ik zag je even rusten op een wolk
Terwijl je nog een keer omkeek en wuifde
En samen met de ondergaande zon
Verdween je op een wolk..

Eenzaamheid,
Is verlangend naar een lege fles whisky staren
En weten dat er nergens een winkel nog open is
Of een cafe waar je de pijn kan wegdrinken
Die recht door je ziel snijdt

Eenzaamheid,
Is verlangend naar een foto kijken
Wetend dat het alles lang geleden eindigde
En het geen zin heeft om te wachten
op iemand die nooit zal komen..

Eenzaamheid,
Is luisteren naar een lied
Dat je normaal danst met hem of haar
Een duet waar telkens een stem zwijgt
Omdat die er niet is..

Eenzaamheid,
Is het moment waarop je antwoord
Op een vraag die je zelf hebt gesteld
Omdat je het zat bent
Dat nooit iemand antwoordt..

Eenzaamheid,
Is je tranen laten lopen
Want het kan geen kwaad
Niemand ziet je
Niemand...

J. E. M.

Waarom..

Als ik mijn levensweg bekijk,
dan zie ik dat ik steeds netjes
op het veilige voetpad liep
en nooit in het midden van de weg.
Misschien is het daarom,
misschien daarom..

Als ik mijn levenswandel bekijk,
dan zie ik dat ik steeds zachtjes
kuierend liep te wandelen
en nooit gehaast begon te lopen.
Misschien is het daarom,
misschien daarom..

J. E. M.

Ik zal slechts rouwen om de dood
als de dood strijd is gestreden
als het lichaam slechts uit
levensloos stof en as bestaat
als de ziel het aardse lichaam
als een cocon achter laat

Ik zal slechts wenen om de dood
als de dood aanwezig is
als er enkel nog herinneringen
kunnen worden op gehaald
als de toekomst slechts in een gebed
naar allerzielen wordt verhaald

En tot zolang zal ik mee jagen
op Piet De Dood of Magere Hein
Zal ik bulderend lachend en tierend
een mede strijder zijn...

the black seed is killing me more and more
there 's justice to be done, order to restore
the black seed is eating me deep inside
and wakens the beast, fades what 's good and right
The black seed is screaming in my ears
rI put a finger in each one of them, pretend I don 't hear

I 've lost my soul to the seed long time ago
It 's time for me to face the final show...
In the end we appear to be al the same
But finally I'll be the one to blame...

I salute all of you who considered me friend
It was build on lies, and it was al pretend
Go on with your decadence, pity and greed
But watch out because everyone 's got a black seed...

Mensenvlees

Telkens weer wanneer ik jou zie
Wordt ik plots een kannibaal
Dan kijk ik watertandend naar
Jou mooie lekkers allemaal

Ik wil je ruiken en je proeven
Zachtjes strelen met mijn tong
Ik wil je bien cuit ongezouten
Met een kaassous liefst van jong

Ik wil je ... o ... ik wil je zo graag
Als mijn lunch of als diner
Ik wil je met rijst of met frietjes
Of met aardappel puré

J. E. M.

Straks begint de lente. Ik zou eigenlijk moeten lachen, blij zijn, vrolijk de lente groeten en de zoete geur van de eerste lente bloemen opsnuiven en gelukkig zijn. Gelukkig zijn.. Als ik naar de wereld kijk, hoe kan ik dan gelukkig zijn? Hoe kan ik lachen en zingen en mee fluiten met het lied van de merel, als rond om mij de wereld tenonder gaat aan nijd. De mensen zien de verse kleine lente bloesems niet meer. Die zijn te klein en niet van belang. Behalve als ze natuurlijk allemaal weelderig in de tuin van de buurman groeien, mooie bloemen worden onkruid als je ze zelf niet hebt. Wat je zelf niet hebt benijd je en wat je benijdt wordt strijd en van strijd komt ruzie en van ruzie komt oorlog en zo vallen bommen voor bloemen. Snuif op dat rijk genuanseerd aroma van verse lente bloemen en napalm in de ochtend.. snuif op en geniet van de komende lente.
J. E. M.