De Hoed van Jan staat meer op de kast
dan op zijn hoofd want dat staat wat schuin
En hij houdt ook niet zo van die last
En, bovendien is hij ook nog bruin
zegt hij steeds wanneer ik hem vragen durf
waarom zijn hoed eigenlijk wel
meer staat op de kast dan op zijn turf
Het is een risico, dat vragen, maar soms meer een spel
En zo blijft hij daar staan , die hoed van Jan
Hij wordt al wat grijs, Jan en de hoed.
van het stof, de hoed en Jan van de tijd dat kan
op een foto als hij voor het laatst die hoed op doet.

"Soms dienen gedachten tot niets, mijmerend over de grootste onzin blijft de tijd voorbijgaan, alsof onze hersens ons willen behoeden tegen een leegte die nog onzinniger is."

Het Leven is een Liedje
Dat eerst geschreven en dan gezongen wordt
Maar of het mooi klinkt
hangt enkel af hoe je het lied je zingt

Invictus

Hoog verheven stond gij daar
O held van al wat leeft
in strijd en slag hebt gij voorwaar
Nooit voor de dood gebeefd
De strijd was het leven
en het leven de strijd
Immer met de kin geheven
steeds even toegeweid
Jij was de onverslagen krijger
Nooit of nimmer ging je neer
Tot op een dag in wild gestijger
Je hart begaf het heer

In het Oosten verschijnt de zon, verdoken tussen de ochtend nevels en wijst ons tegen de middag de richting van de koude zuidpool waarna onder te gaan in het Wilde westen, om dan weer bij het aanbreken van een volgende dag in het oosten te verschijnen.
En nooit, nooit verschijnd ze in het Noorden. Het rij k der verdoemden en duivels, Satan en zijn demonen, vergeten door de tijd en vervloekt door het lich dat schuwen en mijden als de pest.
Of is daar helemaal niets dan wat rotsen en stenen, getuigend van een jarenlange vruchtenloosheid.
Door de wind uitgeschuurde kunstwerken die grillig af steken tegen een donkere schemerige hemel.
Of is er enkel water, niets dan zoute golvende baren, bodemloos en arm.
Of een heel grootr woud met bomen, hoger dan de hoogste kerktortens, en en breder dan de breedste weg naar eender welke hoofdstad en bladeren zo groot als oosterse tapijten.
Of is daar het rijk der duizend burchten en kastelen, waar koningen regeren en ridders strijden in grootse toernooien om de hand van een prinses in een licht satijnen gewaad.
Of is daar het land van de eeuwige liefde na de dood.
Daar waar de Zon nooit staat..

Lachend loopt ze over straat
In mijn richting treesje het mongooltje
En ze praat als een volwassene over
Felix de kat en dat ze blij is me te zien

Licht trillend zet ze haar kopje thee aan d'r mond
In haar gerimpelde oude gezicht haar glunderende kraaltjes
En ze blaast wat want hij is te heet en ach ja, het was geen
Fantasie maar dromen van vroeger, toen was het beter.

Langzaam liep het kind
Iedere dag weer naar school
En dat is nu veranderd
Fietsje rijden gaat veel sneller

Lief zijn wil ik ook voor jou
"Ik hou van je " zeggen
En dan heel snel
Flits een zoen