Dag 4

..begon met regen, en een natte tent. Ja als het gaat regenen blijkt er onder de mannen tent van alles
te gebeuren. Er ontstaan spontaan beekjes en watervalletjes. Gelukkig was de bui snel uitgeregend want ietsje langer en Dirk kwam naar buiten gedreven. Ietsje later kwam er een busje het terrein op gereden en gingen heel veel oogjes blinken. Ons kamp veranderde voor een dagje in een luchtkasteel. Het was ook tijd voor de jaarlijkse "vogelnestenkens in tomatensaus". Alweer een culinair hoogtepunt in het leven van elke Lebbekse Chiro meid. Na het drogen van menig valiezengoed en het leegtrekken van enkele tenten konden we alweer onze dag afsluiten met een natje en droogje op ons niveau. Nouck en Dirk werden alweer verwend. 20 jaar Chirokeuken is ook niet niks en ze verdienen dat dan ook.
Blijven we morgen droog.
Ik weet het al maar dit verhaal hou ik tot morgen.

Ik groet u met de wind vanachteren,
Le Fou Belge

De tweede dag

..schiep god hemel en aarde en wij schiepen de hete koffie.
Het leek des eersten nachts wel winter. De dagen zijn kort als men zich amuseert maar de nachten duren lang als je door koude den slaap niet vatten kan. Swat, de tweede dag was een zware. De bezoek dag stond voor de deur en dus werd het een dag van extra werk voor de keuken ploeg. Op het menu stonden witte en zwarte pensen met appeltrot. Echte Vlaamsche kost en onze kinderen stonden er alweer stevig op. Het weer was weer top maar voor de rest leek alles wel tegen te gaan met absolute dieptepunt de friteuse. Onze volledig gereviseerde frietenbakrobot bleek na uitlening niet zo gereviseerd te zijn, eerder nukkig te bokken. Uiteindelijk viel alles toch nog in zijn plooi. Onze jaren ervaring met frietkotterij heeft ons geen windeieren gelegd en de dag kon alsnog positief worden afgesloten. Jawel alweer met een eresaluut aan Nouck en Dirk.
Tot een dezer beste lezer en de wind vanachteren,
Le Fou Belge