Les Préludes - Franz List
We bevinden ons samen op een heuvel
Hand in hand beginnen we de grone helling af te rennen
Achter ons grote donkere wolken
Het begint te regenen.
We worden nat, maar dat geeft niet, we worden samen nat
Ik laat me vallen in het gras
Jij laat je vallen in het gras
We rollen verder de natte heuvel af
Ik vind het fijn bij jou
We komen tot stilstand in elkaars armen
Ik geef je een kus en het stopt met regenen
De zon daalt zachtjes achter de heuvel
We staan weer recht
Ik neem jouw hand en we rennen weer de heuvel op
De zon tegemoet
We proberen ze in te halen maar ze zakt als maar dieper
Als de zon weg is voel ik me niet allleen
Nu ben jij mij licht en ik ken vreugde..


(Waarover LES PRELUDES van Franz List gaat weet ik niet. Dit is geen gedicht maar dit is wat er spontaan in me op kwam toen ik naar het stuk luisterde en men ogen sloot. Dit is mijn Les Préludes experiance)