Dossier Stevaert

 Er zijn twee mensen in deze rechtszaak die echt weten wat er is gebeurd. Dat is de beklaagde en de aanklager. Zeker is dat een van de twee liegt. Het is hier niet aan mij of u om dus een uitspraak te doen over schuld of onschuld. Zeker nu we weten dat een van de twee zich niet meer kan verdedigen. Toch zal door die dood (zelfmoord?) er voor altijd een schaduw over de figuur Steve Stevaert hangen. Of een mist, wat zal het zijn. Mist is mysterieuzer. Het heeft een iets positiever tintje. Elfenprinsen leven daar. In de schaduw leeft de trollenkoning.   

Als Steve onschuldig is dan hoop ik dat hij de mist is ingegaan en er als elfenprins uit komt. 

Zo niet dan kunnen we niet anders vast stellen dan  dat een zoveelste heilig huisje is ingestort. 

Er zijn weer twee kampen in de sociale media.  Het kamp van de flapuit, die arme Steve al lang veroordeeld heeft. Schuldig, Steve kon verdomme zijn poten niet thuis houden. 

Kamp 2 denkt dat het er nuchter over heeft nagedacht en weet nu al van de onschuld van de heilige Steve. 

Wie heeft gelijk. Zeker zullen we nooit zijn. 

Zoals gezegd is  Steve niet meer en kan hij ons dus ook niet de waarheid vertellen. 

Is hij onschuldig, dan hebben we een grote kleine man verloren. 

Is hij schuldig. Dan kunnen we hem in het rijtje der onschendbare grote gevallenen onderbrengen. 

Berlusconi, Jos Ghysen, Strauss Khan, Vangheluwe, zelfs  paus Ratzinger. Ten ondergegaan aan machtswellust en nog steeds gedragen door een enorme schare fans die hen onschuldig vinden. Onaanraakbaar is hier echter beter op zijn plaats. 

Een ding is zeker..

"The truth will out" of zoals mijn opa zaliger zegde, "alles komt uit, al brachten de kraaien het uit".  

- Posted using BlogPress from my iPhone