De Bank,

We hebben er vaak gezeten, op die bank aan de waterkant. Door de jaren heen was het zelfs een beetje onze bank geworden. De bank van de drie vrienden. Ik, mevrouw en de hond.
Waar de hond vandaan was gekomen weet ik niet. Misschien was die er wel eerst. Uiteindelijk werden we alledrie heel goeie vrienden.. Je weet wel dat soort vrienden dat alles tegen elkaar vertelt, van gebroken hart tot gebroken nagel. Echt alles vertelden we elkaar en de hond, nu ja, die luisterde gewoon mee en lied af en toe een goedkeuren gegrom horen. Als hij maar zijn koekje of zijn bot kreeg. De eeuwige vriendschap.
En op een dag was ze gewoon voorbij. Mevrouw had een man gevonden waar ze mee ging trouwen. In het begin kwam ze nog af en toe langs maar nooit langer da een minuut want thuis wachtte man lief. Uiteindelijk bleven we nog met zijn twee over. Gepraat werd er ook al niet meer. Ik zag me daar al staan praten tegen een hond. Mevrouw bracht oook geen koekjes meer dus uiteindelijk verloor ook de hond alle interesse in de bank.
Onlangs kwam ik nog eens lang onze ouwe plek. De bank was er lang niet meer. In de plaats kwam er een honden toilet. Het deed goed te weten dat tenminste een van ons er baat bij heeft gehad.