Dus wat is er mis, update 3 (13 februari 2014)

Dinsdag, afspraak met dokter K.. De Dame die het hele ziektebeeld in kaart heeft kunnen brengen. De persoon die er voor gezorgd heeft dat we uiteindelijk konden overgaan van een onderzoeks- naar een genezingsproces. Na en gesprek besluit ze om een botscan te laten uitvoeren. Uit onze conversatie en andere info (uit onderzoek verkregen)blijkt dat het genezingsproces een positief verloop heeft. Omdat na bloed onderzoek gebleken is dat de lever wel een weinig hinder ondervindt wil Dokter K. een aantal scans laten uitvoeren om uiteindelijk na analyse eventueel te kunnen besluiten de antibioticakuur stop te zetten. Vrolijk en welgezind begeven wij ons huiswaarts met een genezen verklaring (tenminste wat de spondilodisytis betreft) in het verschiet. Donderdag, afspraak op oker 1, s' ochtends wordt vloeistof in het bloed gespoten en mag ik terug naar huis. Om 13h20 volgt dan de botscan die zal tonen of de kuur mag stoppen of moet doorgaan. Het hele gebeuren duurt ongeveer drie kwartier. Een scan door een scanner bestaande uit een grote tube waar je op je rug gelegen in schuift waarna men eerst volledig je lichaam scant en dan het gedeelte (in mijn geval de onderrug) dat ziek is. Na de scan mag ik weer plaats nemen in de wachtzaal terwijl de Foto's ontwikkelt worden. Nu ja, dit gaat tegenwoordig via computer, dus vrij snel. Toch duren minuten uren want ik en met mij iedereen verwachten natuurlijk positief nieuws. Iets later dus nodigt de dokter mij uit in zijn kabinet en zoals telkens wanneer er geen spontane reacties en vrolijkheid plaatsvinden, kom ik uiteindelijk het slechte nieuws te weten. We staan nog helemaal niet waar we moeten staan. De ontsteking (dus de pijn) is weg maar de wervels hebben zich nog helemaal niet hersteld. we weten ook niet of de infectie weg is. Om een beter beeld te krijgen van de situatie volgt er morgen nog een scan. Een PET-scan. (wie weet wat dit is mag mij altijd via reactie laten weten wat dit betekent). Alweer een groot vraagteken..