(afbeelding: Paracetamol Bron: Wikipedia)
Echt thuis zijn we nog niet. Dat zou niet gaan, pas binnen een maand misschien. We moeten eerst weer zelf op ons poten kunnen staan. Voorlopig toch weer op logement bij moeder. We lopen dus rond.. nee we liggen met twee sondes waarvan een SPS. Een zak aan elk been vangt water op en dit voorlopig nog tot zeker 13 maart. We hebben een volledige reconstructie van de Urethra ondergaan en daar mag voorlopig geen vocht aan komen. De snijwonden van de operatie onder het scrotum zorgen er ook voor dat ik niet of moeilijk kan zitten. ik zoek dus nog een zwemband die dit euvel verhelpt. De reconstructie is gebeurd met weefsel uit mijn kaak. Men had zoveel slijmvliesweefsel nodig dat ik nu langs weerszijde met een put ter grote van een half Euro stuk zit en dat is moeilijk tijdens het eten.
Alles samen wil dit dus zeggen dat ik nog zeker 10 dagen aan bed gekluisterd ben. Ik heb veel pijn en de dokter heeft bovenop de
Paracetamol dan ook nog eens
Ibuprofen (iso-butyl-propanoic-phenolic acid) voorgeschreven. Ik zal er dus een tijdje vrij suf bij zitten en daarom is het goed om bezoekjes kort te houden en tot een minimum te beperken en enkel na telefonische afspraak. Natuurlijk is iedereen welkom maar het spreekt voor zich dat we even voorrang verlenen aan de familie en dichte vrienden.
Bloemen noch kransen zou ik zeggen, tot snel en als ik genezen ben mag je mij natuurlijk altijd eens een pilsken trakteren. Wordt zeker vervolgd.. (Beep Beep, Vroaaaaaaaaaaaaaaaaar.....)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten